афа́зія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афа́зія | |
| афа́зіі | |
| афа́зіі | |
| афа́зію | |
| афа́зіяй афа́зіяю |
|
| афа́зіі |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніафа́кія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афа́кія | |
| афа́кіі | |
| афа́кіі | |
| афа́кію | |
| афа́кіяй афа́кіяю |
|
| афа́кіі |
Крыніцы:
афакту́раны
прыметнік, адносны
| афакту́раны | афакту́раная | афакту́ранае | афакту́раныя | |
| афакту́ранага | афакту́ранай афакту́ранае |
афакту́ранага | афакту́раных | |
| афакту́ранаму | афакту́ранай | афакту́ранаму | афакту́раным | |
| афакту́раны ( афакту́ранага ( |
афакту́раную | афакту́ранае | афакту́раныя ( афакту́раных ( |
|
| афакту́раным | афакту́ранай афакту́ранаю |
афакту́раным | афакту́ранымі | |
| афакту́раным | афакту́ранай | афакту́раным | афакту́раных | |
Крыніцы:
афакту́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| афакту́раны | афакту́раная | афакту́ранае | афакту́раныя | |
| афакту́ранага | афакту́ранай афакту́ранае |
афакту́ранага | афакту́раных | |
| афакту́ранаму | афакту́ранай | афакту́ранаму | афакту́раным | |
| афакту́раны ( афакту́ранага ( |
афакту́раную | афакту́ранае | афакту́раныя ( афакту́раных ( |
|
| афакту́раным | афакту́ранай афакту́ранаю |
афакту́раным | афакту́ранымі | |
| афакту́раным | афакту́ранай | афакту́раным | афакту́раных | |
Кароткая форма: афакту́рана.
Крыніцы:
афалі́на
‘вялікі дэльфін’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афалі́на | афалі́ны | |
| афалі́ны | афалі́н | |
| афалі́не | афалі́нам | |
| афалі́ну | афалі́н | |
| афалі́най афалі́наю |
афалі́намі | |
| афалі́не | афалі́нах |
Крыніцы:
Афана́сій
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Афана́сій | Афана́сіі | |
| Афана́сія | Афана́сіяў | |
| Афана́сію | Афана́сіям | |
| Афана́сія | Афана́сіяў | |
| Афана́сіем | Афана́сіямі | |
| Афана́сію | Афана́сіях |
афанізі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афанізі́я | |
| афанізі́і | |
| афанізі́і | |
| афанізі́ю | |
| афанізі́яй афанізі́яю |
|
| афанізі́і |
Крыніцы:
афані́чны
прыметнік, адносны
| афані́чны | афані́чная | афані́чнае | афані́чныя | |
| афані́чнага | афані́чнай афані́чнае |
афані́чнага | афані́чных | |
| афані́чнаму | афані́чнай | афані́чнаму | афані́чным | |
| афані́чны ( афані́чнага ( |
афані́чную | афані́чнае | афані́чныя ( афані́чных ( |
|
| афані́чным | афані́чнай афані́чнаю |
афані́чным | афані́чнымі | |
| афані́чным | афані́чнай | афані́чным | афані́чных | |
Крыніцы:
афані́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афані́я | |
| афані́і | |
| афані́і | |
| афані́ю | |
| афані́яй афані́яю |
|
| афані́і |
Крыніцы:
афарбава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| афарбава́насць | |
| афарбава́насці | |
| афарбава́насці | |
| афарбава́насць | |
| афарбава́насцю | |
| афарбава́насці |
Крыніцы: