афутрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афутрава́ны |
афутрава́ная |
афутрава́нае |
афутрава́ныя |
Р. |
афутрава́нага |
афутрава́най афутрава́нае |
афутрава́нага |
афутрава́ных |
Д. |
афутрава́наму |
афутрава́най |
афутрава́наму |
афутрава́ным |
В. |
афутрава́ны (неадуш.) афутрава́нага (адуш.) |
афутрава́ную |
афутрава́нае |
афутрава́ныя (неадуш.) афутрава́ных (адуш.) |
Т. |
афутрава́ным |
афутрава́най афутрава́наю |
афутрава́ным |
афутрава́нымі |
М. |
афутрава́ным |
афутрава́най |
афутрава́ным |
афутрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афутрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афутрава́ны |
афутрава́ная |
афутрава́нае |
афутрава́ныя |
Р. |
афутрава́нага |
афутрава́най афутрава́нае |
афутрава́нага |
афутрава́ных |
Д. |
афутрава́наму |
афутрава́най |
афутрава́наму |
афутрава́ным |
В. |
афутрава́ны (неадуш.) афутрава́нага (адуш.) |
афутрава́ную |
афутрава́нае |
афутрава́ныя (неадуш.) афутрава́ных (адуш.) |
Т. |
афутрава́ным |
афутрава́най афутрава́наю |
афутрава́ным |
афутрава́нымі |
М. |
афутрава́ным |
афутрава́най |
афутрава́ным |
афутрава́ных |
Кароткая форма: афутрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афутрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
афутру́ю |
афутру́ем |
2-я ас. |
афутру́еш |
афутру́еце |
3-я ас. |
афутру́е |
афутру́юць |
Прошлы час |
м. |
афутрава́ў |
афутрава́лі |
ж. |
афутрава́ла |
н. |
афутрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
афутру́й |
афутру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
афутрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.