афутрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афутрава́ны афутрава́ная афутрава́нае афутрава́ныя
Р. афутрава́нага афутрава́най
афутрава́нае
афутрава́нага афутрава́ных
Д. афутрава́наму афутрава́най афутрава́наму афутрава́ным
В. афутрава́ны (неадуш.)
афутрава́нага (адуш.)
афутрава́ную афутрава́нае афутрава́ныя (неадуш.)
афутрава́ных (адуш.)
Т. афутрава́ным афутрава́най
афутрава́наю
афутрава́ным афутрава́нымі
М. афутрава́ным афутрава́най афутрава́ным афутрава́ных

Кароткая форма: афутрава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)