Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
агеёілорстуш

афо́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афо́нскі афо́нская афо́нскае афо́нскія
Р. афо́нскага афо́нскай
афо́нскае		 афо́нскага афо́нскіх
Д. афо́нскаму афо́нскай афо́нскаму афо́нскім
В. афо́нскі (неадуш.)
афо́нскага (адуш.)		 афо́нскую афо́нскае афо́нскія (неадуш.)
афо́нскіх (адуш.)
Т. афо́нскім афо́нскай
афо́нскаю		 афо́нскім афо́нскімі
М. афо́нскім афо́нскай афо́нскім афо́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

афо́рміцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. афо́рмлюся афо́рмімся
2-я ас. афо́рмішся афо́рміцеся
3-я ас. афо́рміцца афо́рмяцца
Прошлы час
м. афо́рміўся афо́рміліся
ж. афо́рмілася
н. афо́рмілася
Загадны лад
2-я ас. афо́рміся афо́рміцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час афо́рміўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афо́рміць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. афо́рмлю афо́рмім
2-я ас. афо́рміш афо́рміце
3-я ас. афо́рміць афо́рмяць
Прошлы час
м. афо́рміў афо́рмілі
ж. афо́рміла
н. афо́рміла
Загадны лад
2-я ас. афо́рмі афо́рміце
Дзеепрыслоўе
прош. час афо́рміўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афо́рмленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. афо́рмленасць афо́рмленасці
Р. афо́рмленасці афо́рмленасцяў
афо́рмленасцей
Д. афо́рмленасці афо́рмленасцям
В. афо́рмленасць афо́рмленасці
Т. афо́рмленасцю афо́рмленасцямі
М. афо́рмленасці афо́рмленасцях

Крыніцы: piskunou2012.

афо́рмлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афо́рмлены афо́рмленая афо́рмленае афо́рмленыя
Р. афо́рмленага афо́рмленай
афо́рмленае		 афо́рмленага афо́рмленых
Д. афо́рмленаму афо́рмленай афо́рмленаму афо́рмленым
В. афо́рмлены (неадуш.)
афо́рмленага (адуш.)		 афо́рмленую афо́рмленае афо́рмленыя (неадуш.)
афо́рмленых (адуш.)
Т. афо́рмленым афо́рмленай
афо́рмленаю		 афо́рмленым афо́рмленымі
М. афо́рмленым афо́рмленай афо́рмленым афо́рмленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

афо́рмлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афо́рмлены афо́рмленая афо́рмленае афо́рмленыя
Р. афо́рмленага афо́рмленай
афо́рмленае		 афо́рмленага афо́рмленых
Д. афо́рмленаму афо́рмленай афо́рмленаму афо́рмленым
В. афо́рмлены (неадуш.)
афо́рмленага (адуш.)		 афо́рмленую афо́рмленае афо́рмленыя (неадуш.)
афо́рмленых (адуш.)
Т. афо́рмленым афо́рмленай
афо́рмленаю		 афо́рмленым афо́рмленымі
М. афо́рмленым афо́рмленай афо́рмленым афо́рмленых

Кароткая форма: афо́рмлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

афо́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афо́рт афо́рты
Р. афо́рта афо́ртаў
Д. афо́рту афо́ртам
В. афо́рт афо́рты
Т. афо́ртам афо́ртамі
М. афо́рце афо́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афо́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афо́ртны афо́ртная афо́ртнае афо́ртныя
Р. афо́ртнага афо́ртнай
афо́ртнае		 афо́ртнага афо́ртных
Д. афо́ртнаму афо́ртнай афо́ртнаму афо́ртным
В. афо́ртны (неадуш.)
афо́ртнага (адуш.)		 афо́ртную афо́ртнае афо́ртныя (неадуш.)
афо́ртных (адуш.)
Т. афо́ртным афо́ртнай
афо́ртнаю		 афо́ртным афо́ртнымі
М. афо́ртным афо́ртнай афо́ртным афо́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.