афо́рміць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. афо́рмлю афо́рмім
2-я ас. афо́рміш афо́рміце
3-я ас. афо́рміць афо́рмяць
Прошлы час
м. афо́рміў афо́рмілі
ж. афо́рміла
н. афо́рміла
Загадны лад
2-я ас. афо́рмі афо́рміце
Дзеепрыслоўе
прош. час афо́рміўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)