Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
акмноухыэ

а́ч

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

ача́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ача́г ачагі́
Р. ачага́ ачаго́ў
Д. ачагу́ ачага́м
В. ача́г ачагі́
Т. ачаго́м ачага́мі
М. ачагу́ ачага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачаго́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ачаго́васць
Р. ачаго́васці
Д. ачаго́васці
В. ачаго́васць
Т. ачаго́васцю
М. ачаго́васці

Крыніцы: piskunou2012.

ачаго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачаго́вы ачаго́вая ачаго́вае ачаго́выя
Р. ачаго́вага ачаго́вай
ачаго́вае		 ачаго́вага ачаго́вых
Д. ачаго́ваму ачаго́вай ачаго́ваму ачаго́вым
В. ачаго́вы (неадуш.)
ачаго́вага (адуш.)		 ачаго́вую ачаго́вае ачаго́выя (неадуш.)
ачаго́вых (адуш.)
Т. ачаго́вым ачаго́вай
ачаго́ваю		 ачаго́вым ачаго́вымі
М. ачаго́вым ачаго́вай ачаго́вым ачаго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́чай

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: piskunou2012.

ачалаве́чана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ачалаве́чана - -

ачалаве́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачалаве́чанне
Р. ачалаве́чання
Д. ачалаве́чанню
В. ачалаве́чанне
Т. ачалаве́чаннем
М. ачалаве́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачалаве́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачалаве́чаны ачалаве́чаная ачалаве́чанае ачалаве́чаныя
Р. ачалаве́чанага ачалаве́чанай
ачалаве́чанае		 ачалаве́чанага ачалаве́чаных
Д. ачалаве́чанаму ачалаве́чанай ачалаве́чанаму ачалаве́чаным
В. ачалаве́чаны (неадуш.)
ачалаве́чанага (адуш.)		 ачалаве́чаную ачалаве́чанае ачалаве́чаныя (неадуш.)
ачалаве́чаных (адуш.)
Т. ачалаве́чаным ачалаве́чанай
ачалаве́чанаю		 ачалаве́чаным ачалаве́чанымі
М. ачалаве́чаным ачалаве́чанай ачалаве́чаным ачалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

ачалаве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачалаве́чаны ачалаве́чаная ачалаве́чанае ачалаве́чаныя
Р. ачалаве́чанага ачалаве́чанай
ачалаве́чанае		 ачалаве́чанага ачалаве́чаных
Д. ачалаве́чанаму ачалаве́чанай ачалаве́чанаму ачалаве́чаным
В. ачалаве́чаны (неадуш.)
ачалаве́чанага (адуш.)		 ачалаве́чаную ачалаве́чанае ачалаве́чаныя (неадуш.)
ачалаве́чаных (адуш.)
Т. ачалаве́чаным ачалаве́чанай
ачалаве́чанаю		 ачалаве́чаным ачалаве́чанымі
М. ачалаве́чаным ачалаве́чанай ачалаве́чаным ачалаве́чаных

Кароткая форма: ачалаве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ачалаве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачалаве́чванне
Р. ачалаве́чвання
Д. ачалаве́чванню
В. ачалаве́чванне
Т. ачалаве́чваннем
М. ачалаве́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.