ачалаве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ачалаве́чанне | |
| ачалаве́чання | |
| ачалаве́чанню | |
| ачалаве́чанне | |
| ачалаве́чаннем | |
| ачалаве́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)