ачалаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
ачалаве́чаны | ачалаве́чаная | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя | |
ачалаве́чанага | ачалаве́чанай ачалаве́чанае |
ачалаве́чанага | ачалаве́чаных | |
ачалаве́чанаму | ачалаве́чанай | ачалаве́чанаму | ачалаве́чаным | |
ачалаве́чаны ( ачалаве́чанага ( |
ачалаве́чаную | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя ( ачалаве́чаных ( |
|
ачалаве́чаным | ачалаве́чанай ачалаве́чанаю |
ачалаве́чаным | ачалаве́чанымі | |
ачалаве́чаным | ачалаве́чанай | ачалаве́чаным | ачалаве́чаных |
Кароткая форма: ачалаве́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)