ача́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ача́г | ачагі́ | |
| ачага́ | ачаго́ў | |
| ачагу́ | ачага́м | |
| ача́г | ачагі́ | |
| ачаго́м | ачага́мі | |
| ачагу́ | ачага́х |
Крыніцы:
ача́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ача́г | ачагі́ | |
| ачага́ | ачаго́ў | |
| ачагу́ | ачага́м | |
| ача́г | ачагі́ | |
| ачаго́м | ачага́мі | |
| ачагу́ | ачага́х |
Крыніцы:
ачаго́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| ачаго́васць | |
| ачаго́васці | |
| ачаго́васці | |
| ачаго́васць | |
| ачаго́васцю | |
| ачаго́васці |
Крыніцы:
ачаго́вы
прыметнік, адносны
| ачаго́вы | ачаго́вая | ачаго́вае | ачаго́выя | |
| ачаго́вага | ачаго́вай ачаго́вае |
ачаго́вага | ачаго́вых | |
| ачаго́ваму | ачаго́вай | ачаго́ваму | ачаго́вым | |
| ачаго́вы ( ачаго́вага ( |
ачаго́вую | ачаго́вае | ачаго́выя ( ачаго́вых ( |
|
| ачаго́вым | ачаго́вай ачаго́ваю |
ачаго́вым | ачаго́вымі | |
| ачаго́вым | ачаго́вай | ачаго́вым | ачаго́вых | |
Крыніцы:
а́чай
злучнік, падпарадкавальны
Крыніцы:
ачалаве́чана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| ачалаве́чана | - | - |
ачалаве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ачалаве́чанне | |
| ачалаве́чання | |
| ачалаве́чанню | |
| ачалаве́чанне | |
| ачалаве́чаннем | |
| ачалаве́чанні |
Крыніцы:
ачалаве́чаны
прыметнік, якасны
| ачалаве́чаны | ачалаве́чаная | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя | |
| ачалаве́чанага | ачалаве́чанай ачалаве́чанае |
ачалаве́чанага | ачалаве́чаных | |
| ачалаве́чанаму | ачалаве́чанай | ачалаве́чанаму | ачалаве́чаным | |
| ачалаве́чаны ( ачалаве́чанага ( |
ачалаве́чаную | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя ( ачалаве́чаных ( |
|
| ачалаве́чаным | ачалаве́чанай ачалаве́чанаю |
ачалаве́чаным | ачалаве́чанымі | |
| ачалаве́чаным | ачалаве́чанай | ачалаве́чаным | ачалаве́чаных | |
Крыніцы:
ачалаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| ачалаве́чаны | ачалаве́чаная | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя | |
| ачалаве́чанага | ачалаве́чанай ачалаве́чанае |
ачалаве́чанага | ачалаве́чаных | |
| ачалаве́чанаму | ачалаве́чанай | ачалаве́чанаму | ачалаве́чаным | |
| ачалаве́чаны ( ачалаве́чанага ( |
ачалаве́чаную | ачалаве́чанае | ачалаве́чаныя ( ачалаве́чаных ( |
|
| ачалаве́чаным | ачалаве́чанай ачалаве́чанаю |
ачалаве́чаным | ачалаве́чанымі | |
| ачалаве́чаным | ачалаве́чанай | ачалаве́чаным | ачалаве́чаных | |
Кароткая форма: ачалаве́чана.
Крыніцы:
ачалаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ачалаве́чванне | |
| ачалаве́чвання | |
| ачалаве́чванню | |
| ачалаве́чванне | |
| ачалаве́чваннем | |
| ачалаве́чванні |
Крыніцы:
ачалаве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ачалаве́чваюся | ачалаве́чваемся | |
| ачалаве́чваешся | ачалаве́чваецеся | |
| ачалаве́чваецца | ачалаве́чваюцца | |
| Прошлы час | ||
| ачалаве́чваўся | ачалаве́чваліся | |
| ачалаве́чвалася | ||
| ачалаве́чвалася | ||
| Загадны лад | ||
| ачалаве́чвайся | ачалаве́чвайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачалаве́чваючыся | ||
Крыніцы: