Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апаа́стр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апаа́стр апаа́стры
Р. апаа́стра апаа́страў
Д. апаа́стру апаа́страм
В. апаа́стр апаа́стры
Т. апаа́страм апаа́страмі
М. апаа́стры апаа́страх

Крыніцы: piskunou2012.

апаве́сці

‘абвясціць, апавясціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апавяду́ апавядзё́м
2-я ас. апавядзе́ш апаведзяце́
3-я ас. апавядзе́ апавяду́ць
Прошлы час
м. апавё́ў апавялі́
ж. апавяла́
н. апавяло́
Загадны лад
2-я ас. апавядзі́ апавядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апавё́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

апаве́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаве́шчаны апаве́шчаная апаве́шчанае апаве́шчаныя
Р. апаве́шчанага апаве́шчанай
апаве́шчанае		 апаве́шчанага апаве́шчаных
Д. апаве́шчанаму апаве́шчанай апаве́шчанаму апаве́шчаным
В. апаве́шчаны (неадуш.)
апаве́шчанага (адуш.)		 апаве́шчаную апаве́шчанае апаве́шчаныя (неадуш.)
апаве́шчаных (адуш.)
Т. апаве́шчаным апаве́шчанай
апаве́шчанаю		 апаве́шчаным апаве́шчанымі
М. апаве́шчаным апаве́шчанай апаве́шчаным апаве́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

апаве́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаве́шчаны апаве́шчаная апаве́шчанае апаве́шчаныя
Р. апаве́шчанага апаве́шчанай
апаве́шчанае		 апаве́шчанага апаве́шчаных
Д. апаве́шчанаму апаве́шчанай апаве́шчанаму апаве́шчаным
В. апаве́шчаны (неадуш.)
апаве́шчанага (адуш.)		 апаве́шчаную апаве́шчанае апаве́шчаныя (неадуш.)
апаве́шчаных (адуш.)
Т. апаве́шчаным апаве́шчанай
апаве́шчанаю		 апаве́шчаным апаве́шчанымі
М. апаве́шчаным апаве́шчанай апаве́шчаным апаве́шчаных

Кароткая форма: апаве́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апавіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апавіва́юся апавіва́емся
2-я ас. апавіва́ешся апавіва́ецеся
3-я ас. апавіва́ецца апавіва́юцца
Прошлы час
м. апавіва́ўся апавіва́ліся
ж. апавіва́лася
н. апавіва́лася
Загадны лад
2-я ас. апавіва́йся апавіва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апавіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апавіва́ю апавіва́ем
2-я ас. апавіва́еш апавіва́еце
3-я ас. апавіва́е апавіва́юць
Прошлы час
м. апавіва́ў апавіва́лі
ж. апавіва́ла
н. апавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. апавіва́й апавіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апавіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаві́ты апаві́тая апаві́тае апаві́тыя
Р. апаві́тага апаві́тай
апаві́тае		 апаві́тага апаві́тых
Д. апаві́таму апаві́тай апаві́таму апаві́тым
В. апаві́ты (неадуш.)
апаві́тага (адуш.)		 апаві́тую апаві́тае апаві́тыя (неадуш.)
апаві́тых (адуш.)
Т. апаві́тым апаві́тай
апаві́таю		 апаві́тым апаві́тымі
М. апаві́тым апаві́тай апаві́тым апаві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаві́ты апаві́тая апаві́тае апаві́тыя
Р. апаві́тага апаві́тай
апаві́тае		 апаві́тага апаві́тых
Д. апаві́таму апаві́тай апаві́таму апаві́тым
В. апаві́ты (неадуш.)
апаві́тага (адуш.)		 апаві́тую апаві́тае апаві́тыя (неадуш.)
апаві́тых (адуш.)
Т. апаві́тым апаві́тай
апаві́таю		 апаві́тым апаві́тымі
М. апаві́тым апаві́тай апаві́тым апаві́тых

Кароткая форма: апаві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаўю́ся апаўё́мся
2-я ас. апаўе́шся апаўяце́ся
3-я ас. апаўе́цца апаўю́цца
Прошлы час
м. апаві́ўся апавілі́ся
ж. апавіла́ся
н. апавіла́ся
апавіло́ся
Загадны лад
2-я ас. апаві́ся апаві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апаві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаўю́ апаўё́м
2-я ас. апаўе́ш апаўяце́
3-я ас. апаўе́ апаўю́ць
Прошлы час
м. апаві́ў апавілі́
ж. апавіла́
н. апавіла́
апавіло́
Загадны лад
2-я ас. апаві́ апаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.