апаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаўю́ся апаўё́мся
2-я ас. апаўе́шся апаўяце́ся
3-я ас. апаўе́цца апаўю́цца
Прошлы час
м. апаві́ўся апавілі́ся
ж. апавіла́ся
н. апавіла́ся
апавіло́ся
Загадны лад
2-я ас. апаві́ся апаві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апаві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)