апавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апавіва́ю апавіва́ем
2-я ас. апавіва́еш апавіва́еце
3-я ас. апавіва́е апавіва́юць
Прошлы час
м. апавіва́ў апавіва́лі
ж. апавіва́ла
н. апавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. апавіва́й апавіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апавіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)