апаві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
апаўю́ | апаўё́м | |
апаўе́ш | апаўяце́ | |
апаўе́ | апаўю́ць | |
Прошлы час | ||
апаві́ў | апавілі́ | |
апавіла́ | ||
апавіла́ апавіло́ |
||
Загадны лад | ||
апаві́ | апаві́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
апаві́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)