апрабава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апрабава́нне |
апрабава́нні |
Р. |
апрабава́ння |
апрабава́нняў |
Д. |
апрабава́нню |
апрабава́нням |
В. |
апрабава́нне |
апрабава́нні |
Т. |
апрабава́ннем |
апрабава́ннямі |
М. |
апрабава́нні |
апрабава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апрабава́ны |
апрабава́ная |
апрабава́нае |
апрабава́ныя |
Р. |
апрабава́нага |
апрабава́най апрабава́нае |
апрабава́нага |
апрабава́ных |
Д. |
апрабава́наму |
апрабава́най |
апрабава́наму |
апрабава́ным |
В. |
апрабава́ны (неадуш.) апрабава́нага (адуш.) |
апрабава́ную |
апрабава́нае |
апрабава́ныя (неадуш.) апрабава́ных (адуш.) |
Т. |
апрабава́ным |
апрабава́най апрабава́наю |
апрабава́ным |
апрабава́нымі |
М. |
апрабава́ным |
апрабава́най |
апрабава́ным |
апрабава́ных |
Кароткая форма: апрабава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апрабава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апрабу́ецца |
апрабу́юцца |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ўся |
апрабава́ліся |
ж. |
апрабава́лася |
н. |
апрабава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апрабава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апрабу́ю |
апрабу́ем |
2-я ас. |
апрабу́еш |
апрабу́еце |
3-я ас. |
апрабу́е |
апрабу́юць |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ў |
апрабава́лі |
ж. |
апрабава́ла |
н. |
апрабава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апрабу́й |
апрабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апрабу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апрабава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апрабу́ю |
апрабу́ем |
2-я ас. |
апрабу́еш |
апрабу́еце |
3-я ас. |
апрабу́е |
апрабу́юць |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ў |
апрабава́лі |
ж. |
апрабава́ла |
н. |
апрабава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апрабу́й |
апрабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апрабава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апраба́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апраба́тар |
апраба́тары |
Р. |
апраба́тара |
апраба́тараў |
Д. |
апраба́тару |
апраба́тарам |
В. |
апраба́тара |
апраба́тараў |
Т. |
апраба́тарам |
апраба́тарамі |
М. |
апраба́тару |
апраба́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апраба́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апраба́цыя |
апраба́цыі |
Р. |
апраба́цыі |
апраба́цый |
Д. |
апраба́цыі |
апраба́цыям |
В. |
апраба́цыю |
апраба́цыі |
Т. |
апраба́цыяй апраба́цыяю |
апраба́цыямі |
М. |
апраба́цыі |
апраба́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апрабо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апрабо́ўванне |
апрабо́ўванні |
Р. |
апрабо́ўвання |
апрабо́ўванняў |
Д. |
апрабо́ўванню |
апрабо́ўванням |
В. |
апрабо́ўванне |
апрабо́ўванні |
Т. |
апрабо́ўваннем |
апрабо́ўваннямі |
М. |
апрабо́ўванні |
апрабо́ўваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.