Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апіва́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апіва́ка апіва́кі
Р. апіва́кі апіва́к
Д. апіва́ку апіва́кам
В. апіва́ку апіва́к
Т. апіва́кам апіва́камі
М. апіва́ку апіва́ках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

апіва́ла

‘пітушчы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апіва́ла апіва́лы
Р. апіва́лы апіва́л
Д. апіва́ле апіва́лам
В. апіва́лу апіва́л
Т. апіва́лай
апіва́лаю		 апіва́ламі
М. апіва́ле апіва́лах

Крыніцы: tsbm1984.

апіва́ла

‘пітушчы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апіва́ла апіва́лы
Р. апіва́лы апіва́л
Д. апіва́лу апіва́лам
В. апіва́лу апіва́л
Т. апіва́лам апіва́ламі
М. апіва́лу апіва́лах

Крыніцы: tsbm1984.

апіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апіва́юся апіва́емся
2-я ас. апіва́ешся апіва́ецеся
3-я ас. апіва́ецца апіва́юцца
Прошлы час
м. апіва́ўся апіва́ліся
ж. апіва́лася
н. апіва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час апіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апіва́ю апіва́ем
2-я ас. апіва́еш апіва́еце
3-я ас. апіва́е апіва́юць
Прошлы час
м. апіва́ў апіва́лі
ж. апіва́ла
н. апіва́ла
Загадны лад
2-я ас. апіва́й апіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апіво́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апіво́ш апіво́шы
Р. апіво́ша апіво́шаў
Д. апіво́шу апіво́шам
В. апіво́ша апіво́шаў
Т. апіво́шам апіво́шамі
М. апіво́шу апіво́шах

Крыніцы: piskunou2012.

апідало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апідало́гія
Р. апідало́гіі
Д. апідало́гіі
В. апідало́гію
Т. апідало́гіяй
апідало́гіяю
М. апідало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

Апі́дамы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Апі́дамы
Р. Апі́дам
Апі́дамаў
Д. Апі́дамам
В. Апі́дамы
Т. Апі́дамамі
М. Апі́дамах

А́піеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. А́піеў А́піева А́піева А́піевы
Р. А́піевага А́піевай
А́піевае		 А́піевага А́піевых
Д. А́піеваму А́піевай А́піеваму А́піевым
В. А́піеў (неадуш.)
А́піевага (адуш.)		 А́піеву А́піева А́піевы (неадуш.)
А́піевых (адуш.)
Т. А́піевым А́піевай
А́піеваю		 А́піевым А́піевымі
М. А́піевым А́піевай А́піевым А́піевых

Крыніцы: piskunou2012.

А́піеў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. А́піеў А́піева А́піева А́піевы
Р. А́піевага А́піевай
А́піевае		 А́піевага А́піевых
Д. А́піеваму А́піевай А́піеваму А́піевым
В. А́піеў (неадуш.)
А́піевага (адуш.)		 А́піеву А́піева А́піевы (неадуш.)
А́піевых (адуш.)
Т. А́піевым А́піевай
А́піеваю		 А́піевым А́піевымі
М. А́піевым А́піевай А́піевым А́піевых

Крыніцы: piskunou2012.