апіва́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| апіва́ка | апіва́кі | |
| апіва́кі | апіва́к | |
| апіва́ку | апіва́кам | |
| апіва́ку | апіва́к | |
| апіва́кам | апіва́камі | |
| апіва́ку | апіва́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)