апаві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаві́ты апаві́тая апаві́тае апаві́тыя
Р. апаві́тага апаві́тай
апаві́тае		 апаві́тага апаві́тых
Д. апаві́таму апаві́тай апаві́таму апаві́тым
В. апаві́ты (неадуш.)
апаві́тага (адуш.)		 апаві́тую апаві́тае апаві́тыя (неадуш.)
апаві́тых (адуш.)
Т. апаві́тым апаві́тай
апаві́таю		 апаві́тым апаві́тымі
М. апаві́тым апаві́тай апаві́тым апаві́тых

Кароткая форма: апаві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)