афутрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. афутру́ю афутру́ем
2-я ас. афутру́еш афутру́еце
3-я ас. афутру́е афутру́юць
Прошлы час
м. афутрава́ў афутрава́лі
ж. афутрава́ла
н. афутрава́ла
Загадны лад
2-я ас. афутру́й афутру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час афутрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)