абу́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абу́тка
Р. абу́ткі
Д. абу́тцы
В. абу́тку
Т. абу́ткай
абу́ткаю
М. абу́тцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)