абурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абурэ́нне | |
абурэ́ння | |
абурэ́нню | |
абурэ́нне | |
абурэ́ннем | |
абурэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
абурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абурэ́нне | |
абурэ́ння | |
абурэ́нню | |
абурэ́нне | |
абурэ́ннем | |
абурэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)