абу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абу́тнік абу́тнікі
Р. абу́тніка абу́тнікаў
Д. абу́тніку абу́тнікам
В. абу́тніка абу́тнікаў
Т. абу́тнікам абу́тнікамі
М. абу́тніку абу́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)