абнаві́ўшы
дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абнаві́ўшы |
абнаві́ўшая |
абнаві́ўшае |
абнаві́ўшыя |
Р. |
абнаві́ўшага |
абнаві́ўшай абнаві́ўшае |
абнаві́ўшага |
абнаві́ўшых |
Д. |
абнаві́ўшаму |
абнаві́ўшай |
абнаві́ўшаму |
абнаві́ўшым |
В. |
абнаві́ўшы абнаві́ўшага |
абнаві́ўшую |
абнаві́ўшае |
абнаві́ўшыя |
Т. |
абнаві́ўшым |
абнаві́ўшай абнаві́ўшаю |
абнаві́ўшым |
абнаві́ўшымі |
М. |
абнаві́ўшым |
абнаві́ўшай |
абнаві́ўшым |
абнаві́ўшых |
абнаві́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абнаві́цель |
абнаві́целі |
Р. |
абнаві́целя |
абнаві́целяў |
Д. |
абнаві́целю |
абнаві́целям |
В. |
абнаві́целя |
абнаві́целяў |
Т. |
абнаві́целем |
абнаві́целямі |
М. |
абнаві́целю |
абнаві́целях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
абнаві́цельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абнаві́цельны |
абнаві́цельная |
абнаві́цельнае |
абнаві́цельныя |
Р. |
абнаві́цельнага |
абнаві́цельнай абнаві́цельнае |
абнаві́цельнага |
абнаві́цельных |
Д. |
абнаві́цельнаму |
абнаві́цельнай |
абнаві́цельнаму |
абнаві́цельным |
В. |
абнаві́цельны (неадуш.) абнаві́цельнага (адуш.) |
абнаві́цельную |
абнаві́цельнае |
абнаві́цельныя (неадуш.) абнаві́цельных (адуш.) |
Т. |
абнаві́цельным |
абнаві́цельнай абнаві́цельнаю |
абнаві́цельным |
абнаві́цельнымі |
М. |
абнаві́цельным |
абнаві́цельнай |
абнаві́цельным |
абнаві́цельных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
абнаві́цельскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абнаві́цельскі |
абнаві́цельская |
абнаві́цельскае |
абнаві́цельскія |
Р. |
абнаві́цельскага |
абнаві́цельскай абнаві́цельскае |
абнаві́цельскага |
абнаві́цельскіх |
Д. |
абнаві́цельскаму |
абнаві́цельскай |
абнаві́цельскаму |
абнаві́цельскім |
В. |
абнаві́цельскі (неадуш.) абнаві́цельскага (адуш.) |
абнаві́цельскую |
абнаві́цельскае |
абнаві́цельскія (неадуш.) абнаві́цельскіх (адуш.) |
Т. |
абнаві́цельскім |
абнаві́цельскай абнаві́цельскаю |
абнаві́цельскім |
абнаві́цельскімі |
М. |
абнаві́цельскім |
абнаві́цельскай |
абнаві́цельскім |
абнаві́цельскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
абнаві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абно́віцца |
абно́вяцца |
Прошлы час |
м. |
абнаві́ўся |
абнаві́ліся |
ж. |
абнаві́лася |
н. |
абнаві́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнаві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абнаўлю́ |
абно́вім |
2-я ас. |
абно́віш |
абно́віце |
3-я ас. |
абно́віць |
абно́вяць |
Прошлы час |
м. |
абнаві́ў |
абнаві́лі |
ж. |
абнаві́ла |
н. |
абнаві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абнаві́ |
абнаві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абнаві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абна́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абна́да |
абна́ды |
Р. |
абна́ды |
абна́д |
Д. |
абна́дзе |
абна́дам |
В. |
абна́ду |
абна́ды |
Т. |
абна́дай абна́даю |
абна́дамі |
М. |
абна́дзе |
абна́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абна́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абна́джаны |
абна́джаная |
абна́джанае |
абна́джаныя |
Р. |
абна́джанага |
абна́джанай абна́джанае |
абна́джанага |
абна́джаных |
Д. |
абна́джанаму |
абна́джанай |
абна́джанаму |
абна́джаным |
В. |
абна́джаны (неадуш.) абна́джанага (адуш.) |
абна́джаную |
абна́джанае |
абна́джаныя (неадуш.) абна́джаных (адуш.) |
Т. |
абна́джаным |
абна́джанай абна́джанаю |
абна́джаным |
абна́джанымі |
М. |
абна́джаным |
абна́джанай |
абна́джаным |
абна́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абна́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абна́джаны |
абна́джаная |
абна́джанае |
абна́джаныя |
Р. |
абна́джанага |
абна́джанай абна́джанае |
абна́джанага |
абна́джаных |
Д. |
абна́джанаму |
абна́джанай |
абна́джанаму |
абна́джаным |
В. |
абна́джаны (неадуш.) абна́джанага (адуш.) |
абна́джаную |
абна́джанае |
абна́джаныя (неадуш.) абна́джаных (адуш.) |
Т. |
абна́джаным |
абна́джанай абна́джанаю |
абна́джаным |
абна́джанымі |
М. |
абна́джаным |
абна́джанай |
абна́джаным |
абна́джаных |
Кароткая форма: абна́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абна́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абна́джваю |
абна́джваем |
2-я ас. |
абна́джваеш |
абна́джваеце |
3-я ас. |
абна́джвае |
абна́джваюць |
Прошлы час |
м. |
абна́джваў |
абна́джвалі |
ж. |
абна́джвала |
н. |
абна́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абна́джвай |
абна́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абна́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.