абнаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнаўлю́ абно́вім
2-я ас. абно́віш абно́віце
3-я ас. абно́віць абно́вяць
Прошлы час
м. абнаві́ў абнаві́лі
ж. абнаві́ла
н. абнаві́ла
Загадны лад
2-я ас. абнаві́ абнаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абнаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)