абнаві́ўшы

дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абнаві́ўшы абнаві́ўшая абнаві́ўшае абнаві́ўшыя
Р. абнаві́ўшага абнаві́ўшай
абнаві́ўшае		 абнаві́ўшага абнаві́ўшых
Д. абнаві́ўшаму абнаві́ўшай абнаві́ўшаму абнаві́ўшым
В. абнаві́ўшы
абнаві́ўшага		 абнаві́ўшую абнаві́ўшае абнаві́ўшыя
Т. абнаві́ўшым абнаві́ўшай
абнаві́ўшаю		 абнаві́ўшым абнаві́ўшымі
М. абнаві́ўшым абнаві́ўшай абнаві́ўшым абнаві́ўшых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)