Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абува́нне
Р. абува́ння
Д. абува́нню
В. абува́нне
Т. абува́ннем
М. абува́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абува́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абува́юся абува́емся
2-я ас. абува́ешся абува́ецеся
3-я ас. абува́ецца абува́юцца
Прошлы час
м. абува́ўся абува́ліся
ж. абува́лася
н. абува́лася
Загадны лад
2-я ас. абува́йся абува́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абува́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абува́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абува́ю абува́ем
2-я ас. абува́еш абува́еце
3-я ас. абува́е абува́юць
Прошлы час
м. абува́ў абува́лі
ж. абува́ла
н. абува́ла
Загадны лад
2-я ас. абува́й абува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абува́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абуго́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абуго́ня абуго́ні
Р. абуго́ні абуго́нь
Д. абуго́ні абуго́ням
В. абуго́ню абуго́ні
Т. абуго́няй
абуго́няю
абуго́нямі
М. абуго́ні абуго́нях

Крыніцы: piskunou2012.

абудава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абудава́ны абудава́ная абудава́нае абудава́ныя
Р. абудава́нага абудава́най
абудава́нае
абудава́нага абудава́ных
Д. абудава́наму абудава́най абудава́наму абудава́ным
В. абудава́ны (неадуш.)
абудава́нага (адуш.)
абудава́ную абудава́нае абудава́ныя (неадуш.)
абудава́ных (адуш.)
Т. абудава́ным абудава́най
абудава́наю
абудава́ным абудава́нымі
М. абудава́ным абудава́най абудава́ным абудава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Абу́джа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Абу́джа
Р. Абу́джы
Д. Абу́джы
В. Абу́джу
Т. Абу́джай
Абу́джаю
М. Абу́джы

абуджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абуджа́льнік абуджа́льнікі
Р. абуджа́льніка абуджа́льнікаў
Д. абуджа́льніку абуджа́льнікам
В. абуджа́льніка абуджа́льнікаў
Т. абуджа́льнікам абуджа́льнікамі
М. абуджа́льніку абуджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

абуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абуджа́льны абуджа́льная абуджа́льнае абуджа́льныя
Р. абуджа́льнага абуджа́льнай
абуджа́льнае
абуджа́льнага абуджа́льных
Д. абуджа́льнаму абуджа́льнай абуджа́льнаму абуджа́льным
В. абуджа́льны (неадуш.)
абуджа́льнага (адуш.)
абуджа́льную абуджа́льнае абуджа́льныя (неадуш.)
абуджа́льных (адуш.)
Т. абуджа́льным абуджа́льнай
абуджа́льнаю
абуджа́льным абуджа́льнымі
М. абуджа́льным абуджа́льнай абуджа́льным абуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́джана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абу́джана - -

абу́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́джаны абу́джаная абу́джанае абу́джаныя
Р. абу́джанага абу́джанай
абу́джанае
абу́джанага абу́джаных
Д. абу́джанаму абу́джанай абу́джанаму абу́джаным
В. абу́джаны (неадуш.)
абу́джанага (адуш.)
абу́джаную абу́джанае абу́джаныя (неадуш.)
абу́джаных (адуш.)
Т. абу́джаным абу́джанай
абу́джанаю
абу́джаным абу́джанымі
М. абу́джаным абу́джанай абу́джаным абу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.