абуго́ня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абуго́ня | абуго́ні | |
| абуго́ні | абуго́нь | |
| абуго́ні | абуго́ням | |
| абуго́ню | абуго́ні | |
| абуго́няй абуго́няю |
абуго́нямі | |
| абуго́ні | абуго́нях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)