абкадзі́ць
‘ахапіць дымам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абкаджу́ |
абкадзі́м |
2-я ас. |
абкадзі́ш |
абкадзіце́ |
3-я ас. |
абкадзі́ць |
абкадзя́ць |
Прошлы час |
м. |
абкадзі́ў |
абкадзі́лі |
ж. |
абкадзі́ла |
н. |
абкадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абкадзі́ |
абкадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абкадзі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкажу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абкажу́шаны |
абкажу́шаная |
абкажу́шанае |
абкажу́шаныя |
Р. |
абкажу́шанага |
абкажу́шанай абкажу́шанае |
абкажу́шанага |
абкажу́шаных |
Д. |
абкажу́шанаму |
абкажу́шанай |
абкажу́шанаму |
абкажу́шаным |
В. |
абкажу́шаны (неадуш.) абкажу́шанага (адуш.) |
абкажу́шаную |
абкажу́шанае |
абкажу́шаныя (неадуш.) абкажу́шаных (адуш.) |
Т. |
абкажу́шаным |
абкажу́шанай абкажу́шанаю |
абкажу́шаным |
абкажу́шанымі |
М. |
абкажу́шаным |
абкажу́шанай |
абкажу́шаным |
абкажу́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкажу́шваць
‘адбіваць ударамі скуру; абыгрываць у карты каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абкажу́шваю |
абкажу́шваем |
2-я ас. |
абкажу́шваеш |
абкажу́шваеце |
3-я ас. |
абкажу́швае |
абкажу́шваюць |
Прошлы час |
м. |
абкажу́шваў |
абкажу́швалі |
ж. |
абкажу́швала |
н. |
абкажу́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абкажу́швай |
абкажу́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абкажу́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкажу́шыць
‘адбіць ударамі скуру’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абкажу́шу |
абкажу́шым |
2-я ас. |
абкажу́шыш |
абкажу́шыце |
3-я ас. |
абкажу́шыць |
абкажу́шаць |
Прошлы час |
м. |
абкажу́шыў |
абкажу́шылі |
ж. |
абкажу́шыла |
н. |
абкажу́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абкажу́ш |
абкажу́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абкажу́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абка́каны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абка́каны |
абка́каная |
абка́канае |
абка́каныя |
Р. |
абка́канага |
абка́канай абка́канае |
абка́канага |
абка́каных |
Д. |
абка́канаму |
абка́канай |
абка́канаму |
абка́каным |
В. |
абка́каны (неадуш.) абка́канага (адуш.) |
абка́каную |
абка́канае |
абка́каныя (неадуш.) абка́каных (адуш.) |
Т. |
абка́каным |
абка́канай абка́канаю |
абка́каным |
абка́канымі |
М. |
абка́каным |
абка́канай |
абка́каным |
абка́каных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абка́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абка́каюся |
абка́каемся |
2-я ас. |
абка́каешся |
абка́каецеся |
3-я ас. |
абка́каецца |
абка́каюцца |
Прошлы час |
м. |
абка́каўся |
абка́каліся |
ж. |
абка́калася |
н. |
абка́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абка́кайся |
абка́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абка́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абка́каць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абка́каю |
абка́каем |
2-я ас. |
абка́каеш |
абка́каеце |
3-я ас. |
абка́кае |
абка́каюць |
Прошлы час |
м. |
абка́каў |
абка́калі |
ж. |
абка́кала |
н. |
абка́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абка́кай |
абка́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абка́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкаланты́рыць
‘выклянчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абкаланты́ру |
абкаланты́рым |
2-я ас. |
абкаланты́рыш |
абкаланты́рыце |
3-я ас. |
абкаланты́рыць |
абкаланты́раць |
Прошлы час |
м. |
абкаланты́рыў |
абкаланты́рылі |
ж. |
абкаланты́рыла |
н. |
абкаланты́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абкаланты́р |
абкаланты́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абкаланты́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкаласава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абкаласава́ны |
абкаласава́ная |
абкаласава́нае |
абкаласава́ныя |
Р. |
абкаласава́нага |
абкаласава́най абкаласава́нае |
абкаласава́нага |
абкаласава́ных |
Д. |
абкаласава́наму |
абкаласава́най |
абкаласава́наму |
абкаласава́ным |
В. |
абкаласава́ны (неадуш.) абкаласава́нага (адуш.) |
абкаласава́ную |
абкаласава́нае |
абкаласава́ныя (неадуш.) абкаласава́ных (адуш.) |
Т. |
абкаласава́ным |
абкаласава́най абкаласава́наю |
абкаласава́ным |
абкаласава́нымі |
М. |
абкаласава́ным |
абкаласава́най |
абкаласава́ным |
абкаласава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкаласава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абкаласу́ю |
абкаласу́ем |
2-я ас. |
абкаласу́еш |
абкаласу́еце |
3-я ас. |
абкаласу́е |
абкаласу́юць |
Прошлы час |
м. |
абкаласава́ў |
абкаласава́лі |
ж. |
абкаласава́ла |
н. |
абкаласава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абкаласу́й |
абкаласу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абкаласава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.