абкаланты́рыць

‘выклянчыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкаланты́ру абкаланты́рым
2-я ас. абкаланты́рыш абкаланты́рыце
3-я ас. абкаланты́рыць абкаланты́раць
Прошлы час
м. абкаланты́рыў абкаланты́рылі
ж. абкаланты́рыла
н. абкаланты́рыла
Загадны лад
2-я ас. абкаланты́р абкаланты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час абкаланты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)