абу́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абу́тніца абу́тніцы
Р. абу́тніцы абу́тніц
Д. абу́тніцы абу́тніцам
В. абу́тніцу абу́тніц
Т. абу́тніцай
абу́тніцаю		 абу́тніцамі
М. абу́тніцы абу́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)