успеляска́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успеляска́юся |
успеляска́емся |
| 2-я ас. |
успеляска́ешся |
успеляска́ецеся |
| 3-я ас. |
успеляска́ецца |
успеляска́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
успеляска́ўся |
успеляска́ліся |
| ж. |
успеляска́лася |
| н. |
успеляска́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успеляска́йся |
успеляска́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успеляска́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успеляска́ць
‘спаласнуць, апаласкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успеляшчу́ |
успяле́шчам |
| 2-я ас. |
успяле́шчаш |
успяле́шчаце |
| 3-я ас. |
успяле́шча |
успяле́шчуць |
| Прошлы час |
| м. |
успеляска́ў |
успеляска́лі |
| ж. |
успеляска́ла |
| н. |
успеляска́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успеляшчы́ |
успеляшчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успеляска́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успеляска́ць
‘спаласнуць, апаласкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успеляска́ю |
успеляска́ем |
| 2-я ас. |
успеляска́еш |
успеляска́еце |
| 3-я ас. |
успеляска́е |
успеляска́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успеляска́ў |
успеляска́лі |
| ж. |
успеляска́ла |
| н. |
успеляска́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успеляска́й |
успеляска́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успеляска́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успе́нены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успе́нены |
успе́неная |
успе́ненае |
успе́неныя |
| Р. |
успе́ненага |
успе́ненай успе́ненае |
успе́ненага |
успе́неных |
| Д. |
успе́ненаму |
успе́ненай |
успе́ненаму |
успе́неным |
| В. |
успе́нены (неадуш.) успе́ненага (адуш.) |
успе́неную |
успе́ненае |
успе́неныя (неадуш.) успе́неных (адуш.) |
| Т. |
успе́неным |
успе́ненай успе́ненаю |
успе́неным |
успе́ненымі |
| М. |
успе́неным |
успе́ненай |
успе́неным |
успе́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
успе́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успе́нены |
успе́неная |
успе́ненае |
успе́неныя |
| Р. |
успе́ненага |
успе́ненай успе́ненае |
успе́ненага |
успе́неных |
| Д. |
успе́ненаму |
успе́ненай |
успе́ненаму |
успе́неным |
| В. |
успе́нены (неадуш.) успе́ненага (адуш.) |
успе́неную |
успе́ненае |
успе́неныя (неадуш.) успе́неных (адуш.) |
| Т. |
успе́неным |
успе́ненай успе́ненаю |
успе́неным |
успе́ненымі |
| М. |
успе́неным |
успе́ненай |
успе́неным |
успе́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
успе́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успе́нены |
успе́неная |
успе́ненае |
успе́неныя |
| Р. |
успе́ненага |
успе́ненай успе́ненае |
успе́ненага |
успе́неных |
| Д. |
успе́ненаму |
успе́ненай |
успе́ненаму |
успе́неным |
| В. |
успе́нены (неадуш.) успе́ненага (адуш.) |
успе́неную |
успе́ненае |
успе́неныя (неадуш.) успе́неных (адуш.) |
| Т. |
успе́неным |
успе́ненай успе́ненаю |
успе́неным |
успе́ненымі |
| М. |
успе́неным |
успе́ненай |
успе́неным |
успе́неных |
Кароткая форма: успе́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
успе́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успе́ніцца |
успе́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
успе́ніўся |
успе́ніліся |
| ж. |
успе́нілася |
| н. |
успе́нілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успе́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успе́ню |
успе́нім |
| 2-я ас. |
успе́ніш |
успе́ніце |
| 3-я ас. |
успе́ніць |
успе́няць |
| Прошлы час |
| м. |
успе́ніў |
успе́нілі |
| ж. |
успе́ніла |
| н. |
успе́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успе́нь |
успе́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успе́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успе́ньвальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успе́ньвальнасць |
| Р. |
успе́ньвальнасці |
| Д. |
успе́ньвальнасці |
| В. |
успе́ньвальнасць |
| Т. |
успе́ньвальнасцю |
| М. |
успе́ньвальнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.