успеляска́ць

‘спаласнуць, апаласкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успеляшчу́ успяле́шчам
2-я ас. успяле́шчаш успяле́шчаце
3-я ас. успяле́шча успяле́шчуць
Прошлы час
м. успеляска́ў успеляска́лі
ж. успеляска́ла
н. успеляска́ла
Загадны лад
2-я ас. успеляшчы́ успеляшчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час успеляска́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)