успе́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успе́ню успе́нім
2-я ас. успе́ніш успе́ніце
3-я ас. успе́ніць успе́няць
Прошлы час
м. успе́ніў успе́нілі
ж. успе́ніла
н. успе́ніла
Загадны лад
2-я ас. успе́нь успе́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час успе́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)