успе́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успе́нены успе́неная успе́ненае успе́неныя
Р. успе́ненага успе́ненай
успе́ненае
успе́ненага успе́неных
Д. успе́ненаму успе́ненай успе́ненаму успе́неным
В. успе́нены (неадуш.)
успе́ненага (адуш.)
успе́неную успе́ненае успе́неныя (неадуш.)
успе́неных (адуш.)
Т. успе́неным успе́ненай
успе́ненаю
успе́неным успе́ненымі
М. успе́неным успе́ненай успе́неным успе́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)