Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

ку́мільгам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ку́мільгам - -

Крыніцы: piskunou2012.

кумільга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумільга́нне
Р. кумільга́ння
Д. кумільга́нню
В. кумільга́нне
Т. кумільга́ннем
М. кумільга́нні

Крыніцы: piskunou2012.

кумільго́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кумільго́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

кумінгтані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумінгтані́т кумінгтані́ты
Р. кумінгтані́ту кумінгтані́таў
Д. кумінгтані́ту кумінгтані́там
В. кумінгтані́т кумінгтані́ты
Т. кумінгтані́там кумінгтані́тамі
М. кумінгтані́це кумінгтані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

кумі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумі́р кумі́ры
Р. кумі́ра кумі́раў
Д. кумі́ру кумі́рам
В. кумі́ра кумі́раў
Т. кумі́рам кумі́рамі
М. кумі́ру кумі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумі́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кумі́рня кумі́рні
Р. кумі́рні кумі́рань
кумі́рняў
Д. кумі́рні кумі́рням
В. кумі́рню кумі́рні
Т. кумі́рняй
кумі́рняю		 кумі́рнямі
М. кумі́рні кумі́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кумлю́ся кумі́мся
2-я ас. кумі́шся куміце́ся
3-я ас. кумі́цца кумя́цца
Прошлы час
м. кумі́ўся кумі́ліся
ж. кумі́лася
н. кумі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́мка ку́мкі
Р. ку́мкі ку́мак
Д. ку́мцы ку́мкам
В. ку́мку ку́мак
Т. ку́мкай
ку́мкаю		 ку́мкамі
М. ку́мцы ку́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́мканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́мканне
Р. ку́мкання
Д. ку́мканню
В. ку́мканне
Т. ку́мканнем
М. ку́мканні

Крыніцы: piskunou2012.

ку́мкаць

‘квакаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ку́мкае ку́мкаюць
Прошлы час
м. ку́мкаў ку́мкалі
ж. ку́мкала
н. ку́мкала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ку́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.