Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авжзмноруыэ

удзірване́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удзірване́ласць
Р. удзірване́ласці
Д. удзірване́ласці
В. удзірване́ласць
Т. удзірване́ласцю
М. удзірване́ласці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

удзірване́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзірване́лы удзірване́лая удзірване́лае удзірване́лыя
Р. удзірване́лага удзірване́лай
удзірване́лае		 удзірване́лага удзірване́лых
Д. удзірване́ламу удзірване́лай удзірване́ламу удзірване́лым
В. удзірване́лы (неадуш.)
удзірване́лага (адуш.)		 удзірване́лую удзірване́лае удзірване́лыя (неадуш.)
удзірване́лых (адуш.)
Т. удзірване́лым удзірване́лай
удзірване́лаю		 удзірване́лым удзірване́лымі
М. удзірване́лым удзірване́лай удзірване́лым удзірване́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзірване́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удзірване́е удзірване́юць
Прошлы час
м. удзірване́ў удзірване́лі
ж. удзірване́ла
н. удзірване́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзічэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзічэ́лы удзічэ́лая удзічэ́лае удзічэ́лыя
Р. удзічэ́лага удзічэ́лай
удзічэ́лае		 удзічэ́лага удзічэ́лых
Д. удзічэ́ламу удзічэ́лай удзічэ́ламу удзічэ́лым
В. удзічэ́лы (неадуш.)
удзічэ́лага (адуш.)		 удзічэ́лую удзічэ́лае удзічэ́лыя (неадуш.)
удзічэ́лых (адуш.)
Т. удзічэ́лым удзічэ́лай
удзічэ́лаю		 удзічэ́лым удзічэ́лымі
М. удзічэ́лым удзічэ́лай удзічэ́лым удзічэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

удзічэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзічэ́ю удзічэ́ем
2-я ас. удзічэ́еш удзічэ́еце
3-я ас. удзічэ́е удзічэ́юць
Прошлы час
м. удзічэ́ў удзічэ́лі
ж. удзічэ́ла
н. удзічэ́ла
Загадны лад
2-я ас. удзічэ́й удзічэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удзічэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

удзьму́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзьму́ты удзьму́тая удзьму́тае удзьму́тыя
Р. удзьму́тага удзьму́тай
удзьму́тае		 удзьму́тага удзьму́тых
Д. удзьму́таму удзьму́тай удзьму́таму удзьму́тым
В. удзьму́ты (неадуш.)
удзьму́тага (адуш.)		 удзьму́тую удзьму́тае удзьму́тыя (неадуш.)
удзьму́тых (адуш.)
Т. удзьму́тым удзьму́тай
удзьму́таю		 удзьму́тым удзьму́тымі
М. удзьму́тым удзьму́тай удзьму́тым удзьму́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

удзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзьму́ты удзьму́тая удзьму́тае удзьму́тыя
Р. удзьму́тага удзьму́тай
удзьму́тае		 удзьму́тага удзьму́тых
Д. удзьму́таму удзьму́тай удзьму́таму удзьму́тым
В. удзьму́ты (неадуш.)
удзьму́тага (адуш.)		 удзьму́тую удзьму́тае удзьму́тыя (неадуш.)
удзьму́тых (адуш.)
Т. удзьму́тым удзьму́тай
удзьму́таю		 удзьму́тым удзьму́тымі
М. удзьму́тым удзьму́тай удзьму́тым удзьму́тых

Кароткая форма: удзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

удзьму́хнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзьму́хнуты удзьму́хнутая удзьму́хнутае удзьму́хнутыя
Р. удзьму́хнутага удзьму́хнутай
удзьму́хнутае		 удзьму́хнутага удзьму́хнутых
Д. удзьму́хнутаму удзьму́хнутай удзьму́хнутаму удзьму́хнутым
В. удзьму́хнуты (неадуш.)
удзьму́хнутага (адуш.)		 удзьму́хнутую удзьму́хнутае удзьму́хнутыя (неадуш.)
удзьму́хнутых (адуш.)
Т. удзьму́хнутым удзьму́хнутай
удзьму́хнутаю		 удзьму́хнутым удзьму́хнутымі
М. удзьму́хнутым удзьму́хнутай удзьму́хнутым удзьму́хнутых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

удзьму́хнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзьму́хнуты удзьму́хнутая удзьму́хнутае удзьму́хнутыя
Р. удзьму́хнутага удзьму́хнутай
удзьму́хнутае		 удзьму́хнутага удзьму́хнутых
Д. удзьму́хнутаму удзьму́хнутай удзьму́хнутаму удзьму́хнутым
В. удзьму́хнуты (неадуш.)
удзьму́хнутага (адуш.)		 удзьму́хнутую удзьму́хнутае удзьму́хнутыя (неадуш.)
удзьму́хнутых (адуш.)
Т. удзьму́хнутым удзьму́хнутай
удзьму́хнутаю		 удзьму́хнутым удзьму́хнутымі
М. удзьму́хнутым удзьму́хнутай удзьму́хнутым удзьму́хнутых

Кароткая форма: удзьму́хнута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

удзьму́хнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзьму́хну удзьму́хнем
2-я ас. удзьму́хнеш удзьму́хнеце
3-я ас. удзьму́хне удзьму́хнуць
Прошлы час
м. удзьму́хнуў удзьму́хнулі
ж. удзьму́хнула
н. удзьму́хнула
Загадны лад
2-я ас. удзьму́хні удзьму́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час удзьму́хнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.