удзьму́хнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзьму́хнуты удзьму́хнутая удзьму́хнутае удзьму́хнутыя
Р. удзьму́хнутага удзьму́хнутай
удзьму́хнутае
удзьму́хнутага удзьму́хнутых
Д. удзьму́хнутаму удзьму́хнутай удзьму́хнутаму удзьму́хнутым
В. удзьму́хнуты (неадуш.)
удзьму́хнутага (адуш.)
удзьму́хнутую удзьму́хнутае удзьму́хнутыя (неадуш.)
удзьму́хнутых (адуш.)
Т. удзьму́хнутым удзьму́хнутай
удзьму́хнутаю
удзьму́хнутым удзьму́хнутымі
М. удзьму́хнутым удзьму́хнутай удзьму́хнутым удзьму́хнутых

Кароткая форма: удзьму́хнута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)