удзьму́хнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
удзьму́хнуты | удзьму́хнутая | удзьму́хнутае | удзьму́хнутыя | |
удзьму́хнутага | удзьму́хнутай удзьму́хнутае |
удзьму́хнутага | удзьму́хнутых | |
удзьму́хнутаму | удзьму́хнутай | удзьму́хнутаму | удзьму́хнутым | |
удзьму́хнуты ( удзьму́хнутага ( |
удзьму́хнутую | удзьму́хнутае | удзьму́хнутыя ( удзьму́хнутых ( |
|
удзьму́хнутым | удзьму́хнутай удзьму́хнутаю |
удзьму́хнутым | удзьму́хнутымі | |
удзьму́хнутым | удзьму́хнутай | удзьму́хнутым | удзьму́хнутых |
Кароткая форма: удзьму́хнута.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)