удзічэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзічэ́ю удзічэ́ем
2-я ас. удзічэ́еш удзічэ́еце
3-я ас. удзічэ́е удзічэ́юць
Прошлы час
м. удзічэ́ў удзічэ́лі
ж. удзічэ́ла
н. удзічэ́ла
Загадны лад
2-я ас. удзічэ́й удзічэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удзічэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)