усемагчы́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усемагчы́ма |
- |
- |
усемяро́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усемяро́ны |
усемяро́ная |
усемяро́нае |
усемяро́ныя |
Р. |
усемяро́нага |
усемяро́най усемяро́нае |
усемяро́нага |
усемяро́ных |
Д. |
усемяро́наму |
усемяро́най |
усемяро́наму |
усемяро́ным |
В. |
усемяро́ны (неадуш.) усемяро́нага (адуш.) |
усемяро́ную |
усемяро́нае |
усемяро́ныя (неадуш.) усемяро́ных (адуш.) |
Т. |
усемяро́ным |
усемяро́най усемяро́наю |
усемяро́ным |
усемяро́нымі |
М. |
усемяро́ным |
усемяро́най |
усемяро́ным |
усемяро́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
усемяры́х
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усемяры́х |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усемяры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
усемяры́цца |
усемяра́цца |
Прошлы час |
м. |
усемяры́ўся |
усемяры́ліся |
ж. |
усемяры́лася |
н. |
усемяры́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усемяры́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
усемяры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усемяру́ |
усемяры́м |
2-я ас. |
усемяры́ш |
усемерыце́ |
3-я ас. |
усемяры́ць |
усемяра́ць |
Прошлы час |
м. |
усемяры́ў |
усемяры́лі |
ж. |
усемяры́ла |
н. |
усемяры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
усемяры́ |
усемяры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усемяры́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
усена́вуч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
усена́вуч |
Р. |
усена́вуча |
Д. |
усена́вучу |
В. |
усена́вуч |
Т. |
усена́вучам |
М. |
усена́вучы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усенаро́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усенаро́дна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.