Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

усемагу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемагу́тны усемагу́тная усемагу́тнае усемагу́тныя
Р. усемагу́тнага усемагу́тнай
усемагу́тнае
усемагу́тнага усемагу́тных
Д. усемагу́тнаму усемагу́тнай усемагу́тнаму усемагу́тным
В. усемагу́тны (неадуш.)
усемагу́тнага (адуш.)
усемагу́тную усемагу́тнае усемагу́тныя (неадуш.)
усемагу́тных (адуш.)
Т. усемагу́тным усемагу́тнай
усемагу́тнаю
усемагу́тным усемагу́тнымі
М. усемагу́тным усемагу́тнай усемагу́тным усемагу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

усемагчы́ма

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усемагчы́ма - -

усемагчы́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемагчы́мы усемагчы́мая усемагчы́мае усемагчы́мыя
Р. усемагчы́мага усемагчы́май
усемагчы́мае
усемагчы́мага усемагчы́мых
Д. усемагчы́маму усемагчы́май усемагчы́маму усемагчы́мым
В. усемагчы́мы (неадуш.)
усемагчы́мага (адуш.)
усемагчы́мую усемагчы́мае усемагчы́мыя (неадуш.)
усемагчы́мых (адуш.)
Т. усемагчы́мым усемагчы́май
усемагчы́маю
усемагчы́мым усемагчы́мымі
М. усемагчы́мым усемагчы́май усемагчы́мым усемагчы́мых

Крыніцы: piskunou2012.

усемажлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемажлі́вы усемажлі́вая усемажлі́вае усемажлі́выя
Р. усемажлі́вага усемажлі́вай
усемажлі́вае
усемажлі́вага усемажлі́вых
Д. усемажлі́ваму усемажлі́вай усемажлі́ваму усемажлі́вым
В. усемажлі́вы (неадуш.)
усемажлі́вага (адуш.)
усемажлі́вую усемажлі́вае усемажлі́выя (неадуш.)
усемажлі́вых (адуш.)
Т. усемажлі́вым усемажлі́вай
усемажлі́ваю
усемажлі́вым усемажлі́вымі
М. усемажлі́вым усемажлі́вай усемажлі́вым усемажлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

усемяро́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемяро́ны усемяро́ная усемяро́нае усемяро́ныя
Р. усемяро́нага усемяро́най
усемяро́нае
усемяро́нага усемяро́ных
Д. усемяро́наму усемяро́най усемяро́наму усемяро́ным
В. усемяро́ны (неадуш.)
усемяро́нага (адуш.)
усемяро́ную усемяро́нае усемяро́ныя (неадуш.)
усемяро́ных (адуш.)
Т. усемяро́ным усемяро́най
усемяро́наю
усемяро́ным усемяро́нымі
М. усемяро́ным усемяро́най усемяро́ным усемяро́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

усемяры́х

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усемяры́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усемяры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. усемяры́цца усемяра́цца
Прошлы час
м. усемяры́ўся усемяры́ліся
ж. усемяры́лася
н. усемяры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час усемяры́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

усемяры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усемяру́ усемяры́м
2-я ас. усемяры́ш усемерыце́
3-я ас. усемяры́ць усемяра́ць
Прошлы час
м. усемяры́ў усемяры́лі
ж. усемяры́ла
н. усемяры́ла
Загадны лад
2-я ас. усемяры́ усемяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усемяры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

усена́вуч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. усена́вуч
Р. усена́вуча
Д. усена́вучу
В. усена́вуч
Т. усена́вучам
М. усена́вучы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усенаро́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усенаро́дна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.