усемагчы́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемагчы́мы усемагчы́мая усемагчы́мае усемагчы́мыя
Р. усемагчы́мага усемагчы́май
усемагчы́мае		 усемагчы́мага усемагчы́мых
Д. усемагчы́маму усемагчы́май усемагчы́маму усемагчы́мым
В. усемагчы́мы (неадуш.)
усемагчы́мага (адуш.)		 усемагчы́мую усемагчы́мае усемагчы́мыя (неадуш.)
усемагчы́мых (адуш.)
Т. усемагчы́мым усемагчы́май
усемагчы́маю		 усемагчы́мым усемагчы́мымі
М. усемагчы́мым усемагчы́май усемагчы́мым усемагчы́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)