усемяро́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемяро́ны усемяро́ная усемяро́нае усемяро́ныя
Р. усемяро́нага усемяро́най
усемяро́нае		 усемяро́нага усемяро́ных
Д. усемяро́наму усемяро́най усемяро́наму усемяро́ным
В. усемяро́ны (неадуш.)
усемяро́нага (адуш.)		 усемяро́ную усемяро́нае усемяро́ныя (неадуш.)
усемяро́ных (адуш.)
Т. усемяро́ным усемяро́най
усемяро́наю		 усемяро́ным усемяро́нымі
М. усемяро́ным усемяро́най усемяро́ным усемяро́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)