усемагу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усемагу́тны усемагу́тная усемагу́тнае усемагу́тныя
Р. усемагу́тнага усемагу́тнай
усемагу́тнае		 усемагу́тнага усемагу́тных
Д. усемагу́тнаму усемагу́тнай усемагу́тнаму усемагу́тным
В. усемагу́тны (неадуш.)
усемагу́тнага (адуш.)		 усемагу́тную усемагу́тнае усемагу́тныя (неадуш.)
усемагу́тных (адуш.)
Т. усемагу́тным усемагу́тнай
усемагу́тнаю		 усемагу́тным усемагу́тнымі
М. усемагу́тным усемагу́тнай усемагу́тным усемагу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)