Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

уто́птваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́птваю уто́птваем
2-я ас. уто́птваеш уто́птваеце
3-я ас. уто́птвае уто́птваюць
Прошлы час
м. уто́птваў уто́птвалі
ж. уто́птвала
н. уто́птвала
Загадны лад
2-я ас. уто́птвай уто́птвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́птваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́ра уто́ры
Р. уто́ры уто́р
Д. уто́ры уто́рам
В. уто́ру уто́ры
Т. уто́рай
уто́раю		 уто́рамі
М. уто́ры уто́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уто́рквацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уто́ркваецца уто́ркваюцца
Прошлы час
м. уто́ркваўся уто́ркваліся
ж. уто́рквалася
н. уто́рквалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ркваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркваю уто́ркваем
2-я ас. уто́ркваеш уто́ркваеце
3-я ас. уто́рквае уто́ркваюць
Прошлы час
м. уто́ркваў уто́рквалі
ж. уто́рквала
н. уто́рквала
Загадны лад
2-я ас. уто́рквай уто́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́ркваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ркнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ркнуты уто́ркнутая уто́ркнутае уто́ркнутыя
Р. уто́ркнутага уто́ркнутай
уто́ркнутае		 уто́ркнутага уто́ркнутых
Д. уто́ркнутаму уто́ркнутай уто́ркнутаму уто́ркнутым
В. уто́ркнуты (неадуш.)
уто́ркнутага (адуш.)		 уто́ркнутую уто́ркнутае уто́ркнутыя (неадуш.)
уто́ркнутых (адуш.)
Т. уто́ркнутым уто́ркнутай
уто́ркнутаю		 уто́ркнутым уто́ркнутымі
М. уто́ркнутым уто́ркнутай уто́ркнутым уто́ркнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ркнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ркнуты уто́ркнутая уто́ркнутае уто́ркнутыя
Р. уто́ркнутага уто́ркнутай
уто́ркнутае		 уто́ркнутага уто́ркнутых
Д. уто́ркнутаму уто́ркнутай уто́ркнутаму уто́ркнутым
В. уто́ркнуты (неадуш.)
уто́ркнутага (адуш.)		 уто́ркнутую уто́ркнутае уто́ркнутыя (неадуш.)
уто́ркнутых (адуш.)
Т. уто́ркнутым уто́ркнутай
уто́ркнутаю		 уто́ркнутым уто́ркнутымі
М. уто́ркнутым уто́ркнутай уто́ркнутым уто́ркнутых

Кароткая форма: уто́ркнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ркнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркнуся уто́ркнемся
2-я ас. уто́ркнешся уто́ркнецеся
3-я ас. уто́ркнецца уто́ркнуцца
Прошлы час
м. уто́ркнуўся уто́ркнуліся
ж. уто́ркнулася
н. уто́ркнулася
Загадны лад
2-я ас. уто́ркніся уто́ркніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ркнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ркнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркну уто́ркнем
2-я ас. уто́ркнеш уто́ркнеце
3-я ас. уто́ркне уто́ркнуць
Прошлы час
м. уто́ркнуў уто́ркнулі
ж. уто́ркнула
н. уто́ркнула
Загадны лад
2-я ас. уто́ркні уто́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уто́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уто́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уто́рнік уто́рнікі
Р. уто́рніка уто́рнікаў
Д. уто́рніку уто́рнікам
В. уто́рнік уто́рнікі
Т. уто́рнікам уто́рнікамі
М. уто́рніку уто́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.