уто́ркнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ркнуты уто́ркнутая уто́ркнутае уто́ркнутыя
Р. уто́ркнутага уто́ркнутай
уто́ркнутае
уто́ркнутага уто́ркнутых
Д. уто́ркнутаму уто́ркнутай уто́ркнутаму уто́ркнутым
В. уто́ркнуты (неадуш.)
уто́ркнутага (адуш.)
уто́ркнутую уто́ркнутае уто́ркнутыя (неадуш.)
уто́ркнутых (адуш.)
Т. уто́ркнутым уто́ркнутай
уто́ркнутаю
уто́ркнутым уто́ркнутымі
М. уто́ркнутым уто́ркнутай уто́ркнутым уто́ркнутых

Кароткая форма: уто́ркнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)