уто́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уто́рнік уто́рнікі
Р. уто́рніка уто́рнікаў
Д. уто́рніку уто́рнікам
В. уто́рнік уто́рнікі
Т. уто́рнікам уто́рнікамі
М. уто́рніку уто́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)