уто́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́ра уто́ры
Р. уто́ры уто́р
Д. уто́ры уто́рам
В. уто́ру уто́ры
Т. уто́рай
уто́раю		 уто́рамі
М. уто́ры уто́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)