камандзіро́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандзіро́ваны |
камандзіро́ваная |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя |
| Р. |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванае |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ваных |
| Д. |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ваным |
| В. |
камандзіро́ваны (неадуш.)
камандзіро́ванага (адуш.) |
камандзіро́ваную |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя (неадуш.)
камандзіро́ваных (адуш.) |
| Т. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванаю |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванымі |
| М. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
tsbm1984.
камандзіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандзіро́ваны |
камандзіро́ваная |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя |
| Р. |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванае |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ваных |
| Д. |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ваным |
| В. |
камандзіро́ваны (неадуш.)
камандзіро́ванага (адуш.) |
камандзіро́ваную |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя (неадуш.)
камандзіро́ваных (адуш.) |
| Т. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванаю |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванымі |
| М. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ваных |
Кароткая форма: камандзіро́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
prym2009,
tsbm1984.
камандзіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандзіро́ваны |
камандзіро́ваная |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя |
| Р. |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванае |
камандзіро́ванага |
камандзіро́ваных |
| Д. |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ванаму |
камандзіро́ваным |
| В. |
камандзіро́ваны (неадуш.)
камандзіро́ванага (адуш.) |
камандзіро́ваную |
камандзіро́ванае |
камандзіро́ваныя (неадуш.)
камандзіро́ваных (адуш.) |
| Т. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай
камандзіро́ванаю |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванымі |
| М. |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ванай |
камандзіро́ваным |
камандзіро́ваных |
Кароткая форма: камандзіро́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
prym2009,
tsbm1984.
камандзіро́вачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камандзіро́вачка |
камандзіро́вачкі |
| Р. |
камандзіро́вачкі |
камандзіро́вачак |
| Д. |
камандзіро́вачцы |
камандзіро́вачкам |
| В. |
камандзіро́вачку |
камандзіро́вачкі |
| Т. |
камандзіро́вачкай
камандзіро́вачкаю |
камандзіро́вачкамі |
| М. |
камандзіро́вачцы |
камандзіро́вачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
камандзіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандзіро́вачны |
камандзіро́вачная |
камандзіро́вачнае |
камандзіро́вачныя |
| Р. |
камандзіро́вачнага |
камандзіро́вачнай
камандзіро́вачнае |
камандзіро́вачнага |
камандзіро́вачных |
| Д. |
камандзіро́вачнаму |
камандзіро́вачнай |
камандзіро́вачнаму |
камандзіро́вачным |
| В. |
камандзіро́вачны (неадуш.)
камандзіро́вачнага (адуш.) |
камандзіро́вачную |
камандзіро́вачнае |
камандзіро́вачныя (неадуш.)
камандзіро́вачных (адуш.) |
| Т. |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачнай
камандзіро́вачнаю |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачнымі |
| М. |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачнай |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандзіро́вачны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
камандзіро́вачны |
камандзіро́вачныя |
| Р. |
камандзіро́вачнага |
камандзіро́вачных |
| Д. |
камандзіро́вачнаму |
камандзіро́вачным |
| В. |
камандзіро́вачнага |
камандзіро́вачных |
| Т. |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачнымі |
| М. |
камандзіро́вачным |
камандзіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандзіро́вачныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
камандзіро́вачныя |
| Р. |
камандзіро́вачных |
| Д. |
камандзіро́вачным |
| В. |
камандзіро́вачныя |
| Т. |
камандзіро́вачнымі |
| М. |
камандзіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
камандзіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камандзіро́ўка |
камандзіро́ўкі |
| Р. |
камандзіро́ўкі |
камандзіро́вак |
| Д. |
камандзіро́ўцы |
камандзіро́ўкам |
| В. |
камандзіро́ўку |
камандзіро́ўкі |
| Т. |
камандзіро́ўкай
камандзіро́ўкаю |
камандзіро́ўкамі |
| М. |
камандзіро́ўцы |
камандзіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандзі́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандзі́рскі |
камандзі́рская |
камандзі́рскае |
камандзі́рскія |
| Р. |
камандзі́рскага |
камандзі́рскай
камандзі́рскае |
камандзі́рскага |
камандзі́рскіх |
| Д. |
камандзі́рскаму |
камандзі́рскай |
камандзі́рскаму |
камандзі́рскім |
| В. |
камандзі́рскі (неадуш.)
камандзі́рскага (адуш.) |
камандзі́рскую |
камандзі́рскае |
камандзі́рскія (неадуш.)
камандзі́рскіх (адуш.) |
| Т. |
камандзі́рскім |
камандзі́рскай
камандзі́рскаю |
камандзі́рскім |
камандзі́рскімі |
| М. |
камандзі́рскім |
камандзі́рскай |
камандзі́рскім |
камандзі́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандзі́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
камандзі́рства |
| Р. |
камандзі́рства |
| Д. |
камандзі́рству |
| В. |
камандзі́рства |
| Т. |
камандзі́рствам |
| М. |
камандзі́рстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.