камандзіро́вачны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. камандзіро́вачны камандзіро́вачныя
Р. камандзіро́вачнага камандзіро́вачных
Д. камандзіро́вачнаму камандзіро́вачным
В. камандзіро́вачнага камандзіро́вачных
Т. камандзіро́вачным камандзіро́вачнымі
М. камандзіро́вачным камандзіро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)