камандзіро́вачныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
камандзіро́вачныя | |
камандзіро́вачных | |
камандзіро́вачным | |
камандзіро́вачныя | |
камандзіро́вачнымі | |
камандзіро́вачных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)