Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дуду́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуду́к дудукі́
Р. дудука́ дудуко́ў
Д. дудуку́ дудука́м
В. дуду́к дудукі́
Т. дудуко́м дудука́мі
М. дудуку́ дудука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дуду́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуду́канне дуду́канні
Р. дуду́кання дуду́канняў
Д. дуду́канню дуду́канням
В. дуду́канне дуду́канні
Т. дуду́каннем дуду́каннямі
М. дуду́канні дуду́каннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дуду́кацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуду́каюся дуду́каемся
2-я ас. дуду́каешся дуду́каецеся
3-я ас. дуду́каецца дуду́каюцца
Прошлы час
м. дуду́каўся дуду́каліся
ж. дуду́калася
н. дуду́калася
Загадны лад
2-я ас. дуду́кайся дуду́кайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуду́каючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дуду́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуду́каю дуду́каем
2-я ас. дуду́каеш дуду́каеце
3-я ас. дуду́кае дуду́каюць
Прошлы час
м. дуду́каў дуду́калі
ж. дуду́кала
н. дуду́кала
Загадны лад
2-я ас. дуду́кай дуду́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуду́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дуду́рыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дуду́рыцца дуду́рацца
Прошлы час
м. дуду́рыўся дуду́рыліся
ж. дуду́рылася
н. дуду́рылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуду́рачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Ду́дчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́дчына
Р. Ду́дчына
Д. Ду́дчыну
В. Ду́дчына
Т. Ду́дчынам
М. Ду́дчыне

Дудчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дудчы́на
Р. Дудчы́ны
Д. Дудчы́не
В. Дудчы́ну
Т. Дудчы́най
Дудчы́наю
М. Дудчы́не

Ду́дчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́дчыцы
Р. Ду́дчыц
Ду́дчыцаў
Д. Ду́дчыцам
В. Ду́дчыцы
Т. Ду́дчыцамі
М. Ду́дчыцах

Ду́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́ды
Р. Ду́д
Ду́даў
Д. Ду́дам
В. Ду́ды
Т. Ду́дамі
М. Ду́дах

Дуды́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дуды́
Р. Дудо́ў
Д. Дуда́м
В. Дуды́
Т. Дуда́мі
М. Дуда́х