дуду́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дуду́к | дудукі́ | |
| дудука́ | дудуко́ў | |
| дудуку́ | дудука́м | |
| дуду́к | дудукі́ | |
| дудуко́м | дудука́мі | |
| дудуку́ | дудука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)